​studios lazaros

Κάβο Μαλέας
Βρίσκεται στο νοτιότερο άκρο της Πελοποννήσου και λογχίζει τη Μεσόγειο.
Από το 1860 μ.Χ., λειτουργεί φάρος ,λευκού σταθερού φωτός 25 χλμ. και θεωρείται από τους τελειότερους της Μεσογείου, υψίστης σημασίας για την ναυσιπλοΐα και τους ναυτιλομένους.
Το όνομα κατά τον Κούρτιο είναι Φοινικικό, για τον δε Στράβωνα (Μαλέαν η Μαλέαι ήν υιός Πελασγού).Στις μέρες μας είναι γνωστός κι ως "Ξυλοχάφτης", επειδή πολλά πλοία βυθίστηκαν πλησίον του κάβου.Κατά τον Παυσανία επί του ακρωτηρίου υπήρχαν δύο ιερά, του Ποσειδώνα και του Απόλλωνος.Στα πρωτοχριστιανικά χρόνια η περιοχή του Μαλέα επιλέγεται ως τόπος ασκητισμού. Χαλάσματα ναών συναντώνται παντού ενώ διατηρούνται σε καλή κατάσταση οι ναοί της Αγίας Ειρήνης και του Αγ. Γεωργίου.Μεταξύ πολλών μοναχών ασκήτευσαν και οι τοπικοί Άγιοι "Θωμάς ο εν Μαλέω" και "Γεώργιος ο εν Μαλέω".Εδώ έζησε και ο Ερημίτης του Κάβο Μαλιά,που ειδικές αναφορές γι' αυτόν κάνουν ο Γάλλος συνταγματάρχης Μοράντε Σαιν Βενσάν (1829),  και ο Γάλλος συγγραφέας Μπίσσον, αλλά και ο Ουράνης στο βιβλίο του "Ταξίδια Στην Ελλάδα" κι ο Λαμαρτίνος στο βιβλίο του "Ταξίδια".Ο διάπλους του Μαλέα εγκυμονούσε πολλούς κινδύνους ώστε να έχει καταστεί ο εφιάλτης των ναυτιλομένων.
Για τις φουρτούνες του ο Στράβων αναφέρει: "Μαλέαν δε κάμψας επιλάθου των οίκαδε", που σημαίνει σαν αποφασίσεις να περάσεις τον Μαλέαν ξέχασε πως έχεις οικογένεια.